Konu: Son Işığımı da Kaybettim O Gece … C.tesi Ocak 03, 2009 11:48 pm
bir ateşböceği gördüm dün gece. ışıldıyordu tüm parlaklığıyla, aydınlattı bir anda içimi … o ateşböceğini gördüm bu gece ölmüştü,, ışığıda sönmüştü. tutamadım gene her zaman hazırda bekleyen gözyaşlarımı yine yalnız bırakmadı beni hıçkırıklarım …. nede güzeldi o küçük kalbiyle ışıldayan yaratık! küçücüktü belki ama güneş kadar büyümüştü benim karanlık gecemde, umut olmuştu aydınlattığı tek bir nokta bana. ama yoktu artık … aynı ben gibi onun da ışığı sönmüştü . belkide kendim için ağlamıştım o gece. bana da biraz ışık verir sanmıştım medet ummuştum, kendine bile yetmese de umut bulmuştum o parıldayan yeşilin büyüsünde. ama kaybettiğim tüm ışıklar gibi onu da kaybetmiştim bu gece, yine karanlık dünyama geri dönmüştüm. ama hiç bir zaman unutmadım onu her gece karanlıkların içine biraz daha daldım belki geri gelir, yeniden parlar geceme diye … ama o da hayatımda yitip gidenlerin geri geldiği kadar döndü bana… ışığını göremedim bir daha hiç. hep hayalini kurdum sadece tek gerçek olan ölümün inadına hep rüyalarımda gördüm o ateşböceğini. her seferinde beni geldiği yerlere götürdü ailesinin arkadaşlarının yanına … ne kadar kalabalık mutlu ve parlaktılar! ama ölürken çok yalnızdı, hiçbiri yoktu yanında benim şu anda olduğum gibi. işte o an anladım. o da benim gibi yalnız kalmıştı, belki benim kadar dertliydi. gözyaşlarım gene yanıltmadı beni böyle anlarımdaki tek dostumdular ne de olsa! süzülüverdiler yanaklarımdan… yıllardır aşındırdıkları o yoldan … sonra kendime acımaya başladım ümitsizce kendi sonumu görmüştüm o ateşböceğinde ama bir fark vardı aramızda. son günlerimde bir ben bile olamayacaktı belki yanımda… (alıntı)
] 
Takvim
C.tesi Ocak 03, 2009 11:48 pm