Konu: Antik Kentten Bir Sahil Şehrine C.tesi Ocak 03, 2009 11:43 pm
Antik Kentten Bir Sahil Şehrine
Çok geç tanıdım hayatı Ama erken yedim tokadını sevdanın, Yaşamın, arkadaşların, sırtımdan vurmaca bütün ihanetlerin.. Antik kentten ayrıldım bir akşam Yorgunum, vurgunum, durgunum Bir sahilde dalgalar benim yüzüme vurur sessizce Yine de olsun arkadaş Bu cihan saltanatını ayaklarımın altına almışım, Bak ölmedim ayaktayım Bu büyük ve yaralı ve kanayan köylü kalbim Küçücük bir şehirde yorgun düştü be zalim, Şimdi bitmeyen bir sancıyı Bitirmek için bir sahil kentindeyim Geçmişi değil antik kentin sokaklarını özledim Haram ettiğiniz çocukluğumu istemiyorum sizden Bana haram ettiğiniz umutlarımı, hayallerimi istiyorum sadece Çok görmeyin bunu bana Ben onlarla yaşıyorum Onlar tutunuyorum hayata..
Yine de olsun be arkadaş, olsun Sizi böyle de seviyorum Şu üç günlük fani dünyada kalbime kin tohumlarını ekemem ki Düşmanlığa benim vaktim yok Lügatime yazılmamış öyle bir kelime, Hep kaybettim biliyorum şimdiye kadar Hep acıları damıttım sizlerden Bunu Numan’ın annesi canım ablacığıma defalarca söyledim.. “Ben öç almak için gelmedim dünyaya” Terazi’lerin dengesi hiç bozulmasın n’olur Hayat o kadar güzel ki Gerçi siz de biliyorsunuz ama belki unutmuşsunuzdur! Şunu hep bilmek gerekir “Bir kötülük yapıldığı zaman Kişi o kötülüğü yaşamadan göçmez bu dünyadan” Onun için benim hakkım size helal Bunu ayrılırken size diyemedim belki Çünkü hiç biriniz yanımda yoktunuz o akşam vakti, Sizler de helal edin arkadaşlar sizler de Belki bir daha dünya gözüyle görüşmeyebiliriz sizinle, Ha bu arada çiçeklerime bakmayı da ihmal etmeyin!!!
] 
Takvim
C.tesi Ocak 03, 2009 11:43 pm